Prezentowany zabytek stanowi najprawdopodobniej własność niezidentyfikowanego cechu postrzygaczy gdańskich. Pierwsze wzmianki dotyczące gdańskiego cechu postrzygaczy płótna, zaliczanego początkowo do rzemiosła sukienniczego można określić na połowę XIV w. Jednak zawód ten był wykonywany przez nieliczną grupę, co spowodowało, że przez długi czas wchodzili w skład cechu gdańskich krawców. Dopiero w XVI w. powstaje ich pierwszy statut, jako osobnego cechu z zakresu sukiennictwa. Cechy postrzygaczy płótna zajmowały się obróbką płótna w jej końcowym etapie. Postrzygacze w finalnej fazie produkcji sukna ścinali na nim meszek i przycinali brzegi postawu sukna.
Prezentowany zabytek stanowi najprawdopodobniej własność niezidentyfikowanego cechu postrzygaczy gdańskich. Pierwsze wzmianki dotyczące gdańskiego cechu postrzygaczy płótna, zaliczanego początkowo do rzemiosła sukienniczego można określić na połowę XIV w. Jednak zawód ten był wykonywany przez nieliczną grupę, co spowodowało, że przez długi czas wchodzili w skład cechu gdańskich krawców. Dopiero w XVI w. powstaje ich pierwszy statut, jako osobnego cechu z zakresu sukiennictwa. Cechy postrzygaczy płótna zajmowały się obróbką płótna w jej końcowym etapie. Postrzygacze w finalnej fazie produkcji sukna ścinali na nim meszek i przycinali brzegi postawu sukna.
