Baszta 24

Średniowieczna baszta wzniesiona z cegły w wątku gotyckim. Zbudowana w 2 połowie XIV w. jako część wschodniego odcinka murów obronnych. Zachowana najlepiej z ok. 30 podobnych, które pierwotnie tworzyły cały system obwarowań miejskich. W 2010 roku została odrestaurowana i zrekonstruowana według stanu z XV stulecia. Baszta charakteryzuje się otwarciem od strony miasta – łupiną, wąskimi otworami strzelniczymi z glifem (XIV w.) oraz oknami obserwacyjno-artyleryjskimi na najwyższej kondygnacji (XV w.) Prezentowana w baszcie ekspozycja nawiązuje do uzbrojenia z XIV-XV wieku – czasów wojen polsko-krzyżackich. Przedstawia repliki zbroi i broni – poczynając od broni białej, aż po broń palną. Kolejnym aspektem, jaki wystawa porusza, jest aspekt życia codziennego toczącego się w baszcie oraz w średniowiecznym Lęborku.